Ես այսօր ուզում եմ պատմել այն գրքի մասին որը ես գրքատոնին վերցրել եմ ընկրոջիցս։
Այս գիրքը Հովհաննես Թումանյանի հեքիաթների շարան է օրինակ Չախ Չախ թագավորը,Պոչատ աղվեսը,ուլիկը ,Կիկոսի մահը եւ այլ հեքիաթներ։
Այս գրքի հեքիաթներից ես ամենա շատը հավանեցի (Անբան հուռին) եւ հեքիաթում ամենա շատը հավանեցի այտ մասը որ անբան հուռի մայրիկը քանի որ չի ուզում իր աղջկա գախտնիկը բացվի խաբում է իր փեսային եւ ասում է բզեզը իմ մորաքույրն է եւ մենք շատ գործ անելուց փոքրանում ենք։
Անբան հուռի հեքյաթում կան տարբեր հերոսներ
Անբան հուռի մայրիկը որը ստում է աղջկան գովում ողջ օրը։
Անբան հուռին որը առավոտից գիշեր պարապ սարապ Ման է գալիս ու ոչինչ չի անում։
վաճառական մարդը որը շատ միամիտ մարդ է և հուռի գովասանքը լսելով խաբվում և ամուսնանում է նրա հետ։
Բզեզը որը որպես հուռի մամայի մորաքույր է ներկայանում վաճառականին։
Տարբեր տեսակի մարդիկ կան այս հեքյաթում մեկը գովերգող ու սուտասան ,մինուսը անբան ու ոչինչ չիմացող մինուսը միամիտ ու շուտ հավատացող։
խորհուրդ կտամ կարդալ այս հեքիաթը եւ ընդհանուր այս գիրքը որի մեջ շատ տարբեր գեղեցիկ և հետաքրքիր հեքիաթներ կան Հովհանես Թումանյանից։
Գիտեք անբան հուռին մուլտ ել ունի ես դա ել նայեցի և ձեզ ել խորհուրդ կտամ նայեք։
Ներքեւում կտեղադրեմ մուլտի լինքը որ եթե ուզեցինք կարողանաք դիտել։